Kijk, er zijn trendsetters en er zijn volgers. Herders en schapen. Nu geloof ik graag zelf dat ik in de eerste categorie thuishoor. Geef toe, trendsetter zijn klinkt spannender dan volger zijn. Maar u had natuurlijk al van kilometers afstand gezien dat ik in feite gewoon een schaap ben. Mééééh. Allé, soms toch - ook niet overdrijven é, dat is niet goed voor mijn zelfbeeld.
Dus nadat half blogland aan het smocken ging, ging ik er ook aan. Had ik eerder moeten doen, minimum aan inspanning, maximum aan resultaat. Nadat Marleen het vorige week in 5 minuutjes uitlegde, ging ik thuis meteen aan het testen. Maar wat een Lucy-jurkje (Compagnie M) voor Janne had moeten worden, bleek bij een pasbeurt toch een ietsie pietsie te kort - helemaal mijn eigen schuld maar laten we het daar verder maar niet over hebben, straks blijft er van mijn zelfbeeld helemaal niks meer over.
Gelukkig hebben wij hier van alle maten en soorten klein grut in de familie, de Lucy werd dus meteen doorgespeeld aan nichtje Tess. En eerlijk, Tess staat er veel beter mee dan Janne ook, met dit stofje. Dat stofje scoorde ik op onze Eigengemerkte markt eind juni, bij An Buermans die de stoffen uit haar vorige collectie voor 2,5€ per meter van de hand deed. Ik moet er niet bij vertellen dat ik bij opening van de markt onze eigen stand al even in de steek liet om mijn slag te slaan zeker ;).
Er zit goud in dat stofje, écht goud. En dus diepte ik gouddraad op uit mijn garendoos en smockte met goud.
De knoopjes komen van bij Georgette. Zijn ze niet schattig?!
Er volgen er nog, smocksels, dat is zeker!